Vliegen met kinderen: leuk of niet leuk?

Vliegen met een kind vergt een hoop geduld. Van ouders, kind en medepassagiers. In mijn kinderloze periode vond ik het verschrikkelijk als er huilende kinderen aan boord waren. Nu heb ik er soms ook een mee, of twee. Maar ze huilen echt niet altijd. En bovendien: mogen ouders met kinderen dan niet vliegen? Globalisatie, migratie, interculturele stellen. Soms kun je ook gewoon niet anders.

Vliegen met een kind doen we niet altijd voor de lol. Onze kinderen zijn half Italiaans en vliegen dus regelmatig naar Italië, naar nonno e nonna. Met een dosis aanpassingsvermogen komen we er wel. Kan ik het aanraden? Het kost energie, ja. Maar... je krijgt er zo veel voor terug! Dus ouders van nu: wat houdt je tegen?

Vliegtuigleed

'Hebt u misschien oordopjes?' vraagt de vrouw voor ons aan een denkbeeldige stewardess, haar vingertje bijdehand in de lucht gestoken. Ze denkt dat ze grappig is. Ons kind huilt en dat is vast heel vervelend voor haar. Maar ons kind is moe van een warme vakantie in Griekenland en even niet zo blij. Zodra het vliegtuig opstijgt valt hij in slaap en tweeënhalf uur lang laat hij zich niet meer horen.

Misschien had ik mijn medereizigers een traktatie moeten aanbieden, een tip die ik op meerdere reisblogs tegenkwam. Om hen een beetje tegemoet te komen in het leed dat mijn kind wellicht veroorzaakt. Maar ik had op dat moment ook last van hen, en zij boden mij ook niets aan. Dus. Het zat me toen nogal hoog. Nu lach ik erom. Ik doe mijn best om het voor iedereen zo aangenaam mogelijk te maken. We willen niemand tot last zijn. Onze kinderen zijn inmiddels gewend om te vliegen, maar het blijven kinderen en vliegen blijft een oncomfortabele bezigheid.

Aandacht

Goed. Een goede voorbereiding is het halve werk. Al het benodigde bij de hand en focus op de kinderen. Wij hebben er altijd een feestje van gemaakt. Op tijd naar het vliegveld, daar nog wat drinken, vliegtuigen kijken en rennen over de loopband. Aandacht is alles. Een boek lezen in het vliegtuig doe ik al niet meer, een dutje evenmin. Gelukkig maken we veelal korte vluchten. Nu we met kinderen reizen gaan we wel voor wat meer luxe. Dus een directe vlucht, als het even kan, en niet meer landen op twee uur rijden van de bestemming, als het even kan. Dus niet meer landen op Milaan als we in Genua moeten zijn.

Onze vreugde was zo groot als een Airbus A380 toen er een rechtstreekse vlucht naar Genua kwam. En nog wel met KLM! Want als het financieel even kan, vlieg ik toch het liefst met KLM. Vanwege de goede service. En de gratis drankjes. 'Waarom is het vliegtuig niet blauw?' vroeg Matteo toen we naar Amerika vlogen. We hadden wel KLM geboekt, maar de vlucht werd uitgevoerd door Delta. Hij begint het al te snappen.