Met een camper door Noordoost-Amerika
door Miriam · 27 juli 2017
In juni reden we drie weken door Noordoost-Amerika in een camper. Nou ja, een motorhome. Ons huisje op wielen. Met een peuter van 3 en een baby van 8 maanden. We kampeerden tussen de bomen, maakten heel wat vuurtjes en genoten van watervallen, eekhoorns, zonsondergangen en wandelingen door het bos. Drie weken in de buitenlucht deed ons goed.
Noordoost-Amerika is misschien niet het meest voor de hand liggende stuk om te doen; de westkust is spannender en veelzijdiger. Maar we hadden geen zin om ver te vliegen en wel zin om New York (weer) te zien. Daar begon de reis.
Avontuur
Na 3 dagen tussen de wolkenkrabbers verruilden we de grote stad voor het grote onbekende. We wisten waar we de camper moesten ophalen en in grote lijnen wat we wilden zien. Met ons drukke leven hadden we niet veel tijd om ons goed voor te bereiden. We boekten geen enkele kampeerplaats en legden slechts een globale route vast. Daar weken we van af, we maakten andere keuzes. Toen we te veel onderweg waren, deden we het rustiger aan. De Niagara Falls sloegen we wegens tijdgebrek helaas over.
Niets ging dus volgens plan, want een plan hadden we niet. Dat is met (kleine) kinderen ook niet te doen. We reden als zij moe waren en een dutje deden. We stopten als ze er echt genoeg van hadden. Soms was dat op een parkeerplaats bij de Wal Mart, soms op een strandje aan een meer. We hadden altijd eten, luiers, zonnebrandcrème bij ons. En anders reden we met ons hele hebben en houden gewoon naar een supermarkt. Ideaal!
Ruimte en gemak
Amerika is een ideaal camperland. Ruimte genoeg en kampeerplaatsen in overvloed. We stonden meestal lekker rustig in een state park, zonder wifi en vertier. Een toiletgebouw en een speeltuin was er altijd wel, en elke staplek had een picknicktafel en een fire pit. Meer hadden we niet nodig. Ons huisje van 25 feet (7,62 meter) was van alle gemakken voorzien. Zodra de handrem erop ging, zwaaiden we de deur open en waren we thuis.
Soms gingen we naar een camping voor wat luxe, als we kleren moesten wassen of ontspannen wilden internetten. In de camper lag een gids met KOA's (Kampgrounds of America), de McDonalds onder de campings: een schreeuwerig geel logo en personeel met schreeuwerig gele werkkleding dat rondrijdt in een golfkarretje. We lieten een pizza bezorgen bij onze camper. We lieten ons met een busje naar Quebec rijden. Ideaal!
Met kinderen
'Waarom nu,' vroeg opa bezorgd, 'en niet als de kinderen wat groter zijn?' Een terechte vraag. Er zijn genoeg redenen om het niet te doen, maar ook genoeg om het wel te doen. Ik wil de wereld zien en aan mijn kinderen laten zien. Amerika is een makkelijk land, een kindvriendelijk land. Overal zijn winkels en voorzieningen, speeltoestellen en verschoontafels. De mensen zijn aardig en behulpzaam, de natuur is overweldigend mooi. Ik kom er graag. Daarbij komen praktische zaken als: een baby betaalt geen vlucht, we kunnen nu nog buiten de schoolvakanties.
Matteo gaat volgend jaar naar de basisschool! Hij vond het heerlijk om elke dag buiten te spelen, hij wilde niet naar huis. 'Waarom moeten we de camper teruggeven?' vroeg hij sip. Hij heeft het nu nog steeds over de eekhoorns, de vuurtjes ('fuoco maken met papa') en het slapen in zijn hutje. Of hij het zich later nog herinnert? Wie weet. Wij zullen het in elk geval niet snel vergeten.
