Langs de mooiste stranden van Portugal

Naar Portugal in juni, hoe fijn is dat? Lekker buiten de schoolvakanties, nu het nog kan. We huren een Indie camper in Faro. Die moeten we in Porto weer inleveren. We hebben twee weken om van A naar B te komen. Twee weken van ultieme vrijheid, want we hebben niets geboekt en geen idee waar we naartoe gaan. In onze tas zit een Italiaanse Lonely Planet, de wegen liggen voor ons open. Wat gaan we doen?

Reizen is net als schrijven: je moet een invalshoek hebben. Je kunt niet naar Portugal gaan en zomaar Portugal bekijken. Pak je de Algarve of de Alentejo? Ga je langs de Douro of doe je alleen de steden aan? Of ga je lukraak op pad met het risico te verdwalen in al dat moois en te verstikken in een allesverstikkende fomo? Dat laatste dreigde mij te overkomen.

Strandliefhebbers

We hebben twee kinderen bij ons, Matteo van vier en Nicola van anderhalf. Die hoeven niet zo nodig port te proeven of het werelderfgoed in Évora te zien. Die willen vooral spelen. Dus gaan we naar het strand. En de volgende dag weer. We kunnen gaan en staan waar we willen, ons huisje reist mee. Onze invalshoek werd dus de kust.

Alle vier zijn we strandliefhebbers, al is het water van de Atlantische Oceaan wat koud. De stranden van Portugal blijken adembenemend mooi, allemaal. We zagen er in totaal 11, we deden best ook nog wat cultureels tussendoor. Dit zijn mijn favorieten:

Praia da Falesia

Mijn absolute favoriet. De intense kleuren van de rotsen, het zand en het water zijn oogverblindend. Oké, iets te veel enthousiasme misschien, maar man man wat een schoonheid. Het fijnste is dat er weinig bedjes en parasols waren die het uitzicht verpestten. Je kunt het strand en de zee daadwerkelijk zien. Dit bleek overal in Portugal zo te zijn. Of kwam het doordat het hoogseizoen nog niet was begonnen? We zaten hier vlak bij Albufeira, de drukste en toeristische plek van de Algarve, maar daar merkten we helemaal niets van.

Praia dos Três Imãos

Rotsen steken dreigend uit het water, ik ben gek op de dramatische kustlijn in de Algarve. Er zijn verborgen hoekjes en grotten, er is een breed zandstrand. Het is die dag wat bewolkt, maar dat houdt ons niet tegen. En zodra de zon door de wolken breken worden we heerlijk opgewarmd.

Praia da Arrifana

Ons eerste strand aan de westkust. Ook hier een prachtig zandstrand omlijst door steile kliffen. Er wordt naar hartenlust gesurft. We zigzaggen naar beneden en planten onze parasol in het zand. Die waait al gauw weg, de wind laat van zich horen. Op een gegeven moment worden we gezandstraald en vliegen er surfboards voorbij. Het wordt een beetje gevaarlijk en we klimmen weer naar boven. Ik geniet nog even van het uitzicht en zoek beschutting tegen de stevige wind.

Praia da Aberta Nova

We zijn op zoek naar een parkeerplaats aan het strand om de nacht door te brengen. Bij toeval komen we terecht bij een eenzaam barretje dat uitkijkt op het Praia Aberta Nova. Het is lichtbewolkt, het strand is op een stelletje na helemaal leeg. Gelukkig zijn er drie strandwachten, ook al gaan we de zee niet in. Het is een beetje frisjes. We spelen in het zand en keren na een paar uur terug naar onze parkeerplaats met uitzicht op de zonsondergang. Het leven is goed. Het voelt als Portugal best bewaarde geheim. Waarom is hier niemand?

Praia Grande

We ontvluchten de drukte bij het Palacio Pena in Sintra (met het idee de volgende dag terug te komen op een rustiger moment) en parkeren ons huisje op een parkeerplaats boven het Praia Grande. De zandbanken zijn fascinerend, ze vormend een soort pierenbadje bij het strand. De surfers zitten verderop en hebben geen last van de badende badgasten. De golven botsen op elkaar alsof ze niet goed weten in welke richting ze moeten rollen.

Praia da Nazaré