Antwerpen versus Rotterdam
door Miriam · 31 januari 2016
Als je in Rotterdam woont, hoef je je vrijwel nooit te vervelen. De stad verandert zienderogen en bruist als een glaasje prosecco. Maar soms wil je weleens iets anders. Een andere stad, een andere lucht. Antwerpen bijvoorbeeld. Heerlijke stad, dichtbij en toch buitenland. Ik bracht er een nachtje door. Ook hier zag ik Rotterdam.
'Antwerpen heeft in oppervlak de grootste haven van de wereld,' zegt de in mijn ogen partijdige gids. Vanbinnen ga ik meteen de concurrentiestrijd aan. Was dat niet Rotterdam? 13.057 hectare tegenover 10.570. Goed, Antwerpen wint. De gids laat ons het MaS (Museum aan de Stroom) zien. Knap staaltje architectuur. Wie in Rotterdam woont kan dat wel waarderen.
Hoge torens
Op het dak van dat MaS tuur ik in de diepte naar 't Eilandje. Zo'n aftandse wijk die nu helemaal wordt herontwikkeld. Op een hoek staan alleen vier muren. Ze worden gestut omdat ze een beschermd stadsgezicht hebben. Daarbinnen is een gapend gat. Er moet nog een hoop gebeuren. Upcoming en hip voeren hier de boventoon. Oude pakhuizen worden omgetoverd tot foodwalhalla's. Het doet me denken aan ons Katendrecht. Ik zie een Burgerij-hamburgertent, die ook zijn weg naar Rotterdam heeft gevonden. De prijs van een appartement in een van de woontorens langs het dok loopt met elke verdieping op, tot een miljoen euro voor een penthouse.
Zulke torens hebben wij ook in Rotterdam. Ik durf wel te zeggen dat we de mooiste skyline van Nederland hebben. Als ik na Antwerpen terugrijd over de Brienenoordbrug, slaak ik een zuchtje van geluk. Ik heb een heerlijk weekend gehad, maar thuiskomen is ook niet erg.
Centraal station
Dat was Antwerpen uit. Een dag eerder stapte ik met een caffelatte in de internationale intercity naar Brussel. Ik vertrok van een van de indrukwekkendste treinstations die de laatste jaren zijn gebouwd. Rotterdam CS is een vreemd bouwwerk en een goeie binnenkomer. Een uur later stapte ik uit op een treinstation van heel andere indrukwekkende orde. Patatzak versus Spoorwegkathedraal. Een leeftijdsverschil van ruim een eeuw. Antwerpen is een stad die je met de trein moet binnenrijden. Je staat meteen met je mond open. Ik heb het gevoel dat Hugo Cabret elk moment achter de klok vandaan kruipt.
De toon is meteen gezet. Antwerpen imponeert. Hier begint mijn wandeltocht. Slenteren is mijn devies, het water mijn kompas. Een beetje stad laat zich opsplitsen door een rivier van formaat. Hier ligt alles aan de Schelde, bij ons heet die Maas. Ietwat laatdunkend sla ik de bekende houten roltrap over, die hebben wij ook. Een bezoek aan het Steen, dat geen steen is maar een kasteel, stel ik voor nu even uit, ik heb een afspraak bij het MaS. Een mooie brug mis ik hier wel. Er waren plannen voor een Lange Wapperbrug, maar die zijn van de baan.
Stadhuis en bier
Antwerpen 'wint' dan weer qua kathedraal, en qua grote markt. Zo'n plein vol sierlijke gevels ontbreekt bij ons helaas. Veel van het oude is in Rotterdam natuurlijk weggevaagd, maar we hebben wel het stadhuis behouden. Dat van Antwerpen bestond vorig jaar 450 jaar. Er worden rondleidingen gegeven, die ik bij een volgend bezoek misschien wel ga doen. Dat kan bij ons piepjonge stadhuisje (nog geen honderd jaar) ook. En Rotterdam heeft tegenwoordig ook eigen bier. De Kaapse Brouwers nemen het op tegen de 'bollekes' van De Koninck. Maar van bier heb ik niet veel verstand.
Alle gekheid op een stokje, het is natuurlijk appels met peren vergelijken. Het ging een beetje vanzelf. Havensteden hebben nu eenmaal veel gemeen. Ik hou van het internationale en industriële karakter dat zowel Antwerpen als Rotterdam kenmerkt. De jonge, ondernemende sfeer die je hier inademt. Als ik Rotterdam om wat voor reden dan ook zou moeten ruilen voor Antwerpen, zou ik dat helemaal niet erg vinden.
