Veertig uur in Zagreb, met een peuter
door Miriam · 1 maart 2018
Wat zal ik zeggen over Zagreb? Ik ben gek op Kroatië, maar in de hoofdstad moest ik even acclimatiseren. Er is zo veel te doen dat ik niet goed wist waar we moesten beginnen. We hadden twee avonden en een dag voor een korte kennismaking. Dat was niet genoeg. Zagreb blijkt volop te bruisen, een stad voor de jonge feestganger, voor de rondtrekkende backpacker. Maar wij vermaakten ons met peuter ook heel goed.
We komen laat aan en gaan vrijwel meteen de stad in op zoek naar een restaurant. De late avondzon werpt een prachtig licht over pleinen, kerken en fonteinen. Er is nog volop leven op straat. De avondlucht is aangenaam. Bij toeval komen we terecht in een hellend straatje vol restaurantjes, Skalinska Ulica. We gaan voor een snelle pizza en wandelen na afloop nog even naar beneden. Daar zit de Tkalčićeva ulica, een soort Witte de With of Stratumseind: een aaneenschakeling van cafés, restaurants, winkeltjes. Het is er een drukte van jewelste.
Gradec
De volgende ochtend maken we een plan. Wat gaan we doen? Wat willen we zien? Op mijn lijstje staat de Crkva sv. Marka, de Sint-Marcuskerk, bekend om zijn gekleurde dak dat wel een borduurwerk lijkt. De dakpannen zijn zo gelegd dat het stadswapen van Zagreb en het staatswapen van het oude koninkrijk van Kroatië, Dalmatië en Slavonië te zien zijn. Daar eerst naartoe dus. Dan zien we op het Sint-Marcusplein, Markov trg, meteen ook het parlement. De wandeling ernaartoe brengt leuke verrassingen.
De kerk staat in de bovenstad van Zagreb, Gradec. Op het Gradec plateau kun je over de stad uitkijken. Op het plein is het oude gebouw van de Galerija Gradec opgesmukt met een gigantische muurschilderij van een walvis. De Franse kunstenaar Étien deed er vier dagen over om het kunstwerk te spuiten. Via de Stone Gate lopen we Gradec weer uit. De Stone Gate was vroeger van hout. Het verhaal gaat dat de stadspoort in 1731 werd verwoest door een brand. Alleen de schildering van Maria en haar kind bleef gespaard. Nu wordt hier tot haar gebeden.
De peuter mag even spelen in een speeltuintje in de Tkalčićeva ulica. We lunchen bij Rocket Burger Café. Een hip tentje met een fijn binnenterras. Goeie hamburgers met friet en Matteo krijgt een kleurplaat.
Botanische tuin
In de middag maken we nog een stadswandeling. Zonder plan lopen we rond. We komen langs statige universiteitsgebouwen en musea, en komen uit bij de botanische tuin, die deel uitmaakt van de universiteit. Er zijn zo'n 10.000 verschillende planten en bomen te bewonderen. Matteo verzamelt dennenappels en rent lekker rond. Een plant in een kooi trekt mijn aandacht. Waarom zitten planten in een kooi? Het is een exemplaar van de zeldzame wollemia nobilis. Blikvanger is het rode expositiegebouw. Zo'n oase in de grote stad is echt heerlijk, we rusten lekker uit.
Kava Tava en Dolac
Op de dag van vertrek heb ik zin in een goed ontbijt. Een lokaal ontbijt, iets typisch. Kava Tava staat hoog in de zoekresultaten en zit bij ons om de hoek. Nog even genieten van de grote stad, voordat we naar de kust gaan.
'Haal jij nog even wat fruit voor onderweg? Hierboven is toch een markt?' Een markt, zeg je? Dé markt. De Dolac-markt is wellicht de kleurigste markt die ik ooit heb gezien. Het hele plein is bedekt met kraampjes en rode parasols. Waar moet ik het fruit kopen? Hoe kies je het juiste kraampje? Ik loop een snel rondje. Bij de koffiebarretjes aan de rand van het plein nippen de oudere locals van hun kopje kava. Ik koop snel wat appels en bananen, de tijd is om. We vertrekken naar Zadar. Dag Zagreb, leuk je te hebben ontmoet.
