Carnaval in Venetië, is het echt zo bijzonder?
door Miriam · 6 februari 2018
Naar Venetië tijdens carnaval, het stond al een tijdje op mijn Italiaanse bucketlist. Ik had beelden in m'n hoofd van gekleurde maskers en mysterieuze figuren. Van levenslust en vrolijkheid. Ik wilde het graag eens met eigen ogen zien. Zou het echt zo bijzonder zijn?
In Venetië duurt carnaval drie weken, nou ja, 18 dagen. Ik besloot voor het tweede weekend te boeken, het laatste weekend schijnt het drukst te zijn. Je kunt op de officiële website van het carnaval alle festiviteiten bekijken en een keuze maken. Of gewoon drie weekenden gaan. Maar dat lijkt me wat veel.
Dwalen
Zaterdagochtend regent het. De stad is treurig en verlaten. Nergens maskers te zien. Toeristen lopen met flessen drank over straat, ze dragen boxen waaruit keiharde muziek schalt. Wat bezielt deze mensen? We zoeken de rust op in Dorsoduro, de zuidelijke wijk, met uitzicht op Giudecca en San Marco. Venetië is een stad waar je gewoon moet dwalen. Elk hoekje is een foto waard, het ene doorkijkje nog karakteristieker dan het andere. We halen een broodje bij 60/40 en nemen een kijkje bij de Santa Maria della Salute.
's Middags klaart het op. Er staat een optocht op het programma en ineens heb ik last van fomo*. We moeten terug naar San Marco, naar het plein. Daar gaat het allemaal gebeuren. We nemen de vaporetto die ons meteen aan de andere kant van het kanaal kan zetten. Een enkeltje kost 7,50 euro. Andrea trekt wit weg. Een dagkaart dan? 20 euro. Daarvoor zijn we hier te kort. De schipper laat het zitten. 'Stap bij de volgende halte maar uit joh.' Dat is prima, we staan weer aan de overkant. En daar zijn nu wel maskers.
Festa delle Marie
Er worden twaalf maagdelijk mooie meisjes de stad ingedragen. In Venetië werden vroeger op 2 februari alle stelletjes die dat jaar zouden trouwen gezegend in de San Pietro di Castello-kerk. De twaalf armste meisjes werden overladen met pracht en praal, met luisterrijke voorwerpen die door de belangrijkste kerken van de stad werden geschonken. In het jaar 973 werden de meisjes, en hun juwelen, ontvoerd door een stel piraten. Godzijdank werden ze gered. Om de Madonna te danken voor haar tussenkomst werd het feest van de Maria's in het leven geroepen. Tegenwoordig worden de twaalf mooie meisjes vanaf de San Pietro di Castello naar het San Marco-plein gedragen, waar het mooiste meisje wordt gekozen.
Het is een drukte van jewelste, mensen hebben hun plekje bij het dranghek al geclaimd. De politie maakt de weg vrij en brengt het publiek in het gelid. Ik verschans me achter een prullenbak, maar word daar weggestuurd omdat ik geen perskaart heb. Ook op de trappen van de San Marco-zuil mag ik niet komen zonder permesso. Uiteindelijk kruip ik tussen de mensen door en ga in kleermakerszit op de grond zitten. Niemand die last van me heeft en ik zit op de eerste rij voor het spektakel.
Il volo dell'angelo
Op zondag vindt om 11 uur Il volo dell'angelo plaats, de vlucht van de engel. Vanaf de klokkentoren van de San Marco 'vliegt' de winnende Maria van vorig jaar aan een touw naar beneden. Wil je dat van dichtbij meemaken, moet je er vroeg bij zijn. Er worden nog maar 20.000 mensen toegelaten op het San Marco-plein en de politie controleert alle tassen. Safety first. Wij hebben weinig tijd en weinig zin om in een grote mensenmassa te staan. Iole, het meisje dat onze B&B runt, geeft ons raad. Bij de Fondaco dei Tedeschi, naast de beroemde Rialto-brug, kunnen we het dak op. Het gebouw, waar vroeger de Duitsers hun koopwaar opsloegen en dat nu door de architecten van OMA is omgetoverd tot chic warenhuis, biedt een geweldig uitzicht. Je mag 15 minuutjes kijken, maar zonder reservering gaat het hele feest niet door. Dat kan online, maar ook gewoon ter plekke. Hoe dan ook, ik was slim. Ik reserveerde een plekje om 11 uur. Wie weet zou ik de engel wel zien vliegen. En zo geschiedde, hoewel in de verte.
We doen nog wel een poging om op het San Marco-plein te komen, maar er is geen doorkomen aan. De politie leidt de stroom mensen in goede banen, waardoor je sommige straatjes alleen in of uit mag. We zoeken wederom ons heil ergens anders.
Mijn tips
Overnacht in Cannaregio, de noordelijkste wijk van Venetië. Het is er rustiger en met de benenwagen ben je zo in het hartje van het feestgedruis. Je vindt er net zoveel grachten, bruggetjes en Venetiaanse sfeer. Je hebt er tal van barretjes en restaurantjes, en minder toeristen! Je komt dus niets te kort. Wij sliepen in Ca' Bibi, aten fantastisch lekker bij Laguna Libre en haalden een heerlijk ontbijtje bij Al Parlamento.
Was het bijzonder? Ja, vind ik wel. Het is druk, ja, maar je kunt je op elk moment aan de drukte onttrekken. Venetië is een fantastisch mooie stad, ook zonder maskers.
*fomo = fear of missing out
Haha, slim om je in kleermakerszit op de eerste rij te zetten, het levert nog mooie plaatjes op ook! 😉 Ik zou het carnaval in Venetië zelf ook wel eens een keertje willen meemaken, maar die massa volk houdt me toch wel wat tegen.