Albenga op een koude winterdag
door Miriam · 5 februari 2019
De dorpjes langs de Ligurische kust zijn talrijk en allemaal van eenzelfde schoonheid. Met hun gekleurde huisjes en lange boulevards, waar je ongegeneerd kunt flaneren, vervelen ze nooit. Ik kom er graag, maar heb ze nog lang niet allemaal gezien. Eens in de zoveel tijd doen we een nieuw dorpje aan. Vandaag in de categorie Liguria: kustdorp Albenga.
Het is inmiddels een terugkerende traditie. Als we op bezoek gaan bij mijn schoonfamilie in Genua nemen Andrea en ik een dag en een nacht voor onszelf. Kinderen bij de nonni, wij eropuit. We gingen al samen naar Parma en de Cinque Terre, en nu reden we dus naar Albenga.
Albenga
Het hele dorp is in kerstsfeer. De lichtjes maken het gezellig, maar de muziek die uit onzichtbare boxen schalt had voor mij niet gehoeven. Opvallend is de hoeveelheid torens in het kleine centrum. We zien er duidelijk uit als toeristen, want een van de inwoners roept ons in het voorbijgaan toe dat Albenga de mooiste historische binnenstad van Italië heeft. Mooi is het zeker, maar er zijn meer Italiaanse steden die het predicaat mooiste van heel Italië zouden kunnen opeisen. We slenteren langs de kathedraal, de doopkapel, de torens en de stadspoorten. We willen ook nog even de zee zien, dus dat kost ons een kwartiertje lopen. Het historische centrum ligt namelijk 1,2 kilometer van zee. Je hebt er een mooi uitzicht op het eiland Gallinara.
Bed & breakfast
We brachten ons nachtje weg door in het achterland van Albenga. Buiten het zomerseizoen zijn veel hotels dicht, maar in Bastia d'Albenga vond ik agriturismo Bio Vio. Het agrarische familiebedrijf produceert biologische wijn, olie, kruiden en grappa. We worden hartelijk ontvangen door Carolina, een van de drie dochters Vio. Ze brengt ons met de lift rechtstreeks naar onze kamer, die met een keukentje meer een klein appartement is. Nooit eerder sliep ik in een hotelkamer met een lift erin, dus dat voelde als een grappig luxe detail. Meer was het ook niet, want we namen gewoon de trap. Lopen is gezond, en van liften word ik toch altijd een beetje claustrofobisch.
Mangiare
Ons uitje vindt plaats van maandag op dinsdag en op maandagavond zijn (in Italië) veel restaurants dicht. Zeker in zo'n gehucht als Bastia. Aan de hoofdweg zit wel een restaurant, met de on-Italiaanse naam Fox, dat open is voor een pizza of een snelle hap. Dat klinkt allemaal niet echt veelbelovend, maar we hebben niet veel keus. Bij de enorme kerststal bij de ingang aarzelen we nog even. Er zit niemand in de met neon verlichte eetzaal en de frituurlucht slaat ons meteen in het gezicht als we de deur opentrekken. Maar ja, we hadden weinig keus. En trek. Dus toch maar naar binnen, dan maar een snelle pizza. Maar het menu is interessant, dus wil ik toch geen pizza. We nemen sowieso een bord antipasti misti vooraf, dat is altijd goed. Ze hebben niet de visgerechten waar ik zin in had - want maandagavond en weinig klandizie -, dus ga ik voor een simpele pasta. Simpel, maar zalig. De borden zijn fijn opgemaakt en het eten is verbazingwekkend goed. Na al die jaren trap ik er nog steeds in: in Italië kan het uiterlijk van een restaurant behoorlijk misleiden. Vaak eet je in de meest aftandse zaken het beste eten. We nemen ook nog tiramisù toe, want daar is nog plek voor, en gaan heel tevreden terug naar ons appartementje met ingebouwde lift.
En nog meer eten
De volgende ochtend wacht ons bij de familie Vio een fenomenaal ontbijt. We zijn de enige gasten aan de lange tafel in de boerenkeuken. Carolina maak een eitje met kruiden uit eigen tuin en twee romige cappuccino's. Het ontbreekt ons aan niets. Zoetigheden voeren de boventoon, we zijn immers in Italië, maar er is ook verse yoghurt en muesli. De gastvrijheid van de familie Vio is warm op deze koude winterdag, iets waar de Liguriërs eigenlijk helemaal niet om bekendstaan. Dus heb je nog een slaapplek nodig in de buurt van Albenga, ga dan vooral bij agriturismo Bio Vio langs.
En nog een tip: Op het Piazza San Michele (genoemd naar de patroonheilige van de stad) in het centrum van Albenga zit Rattopenugo Bistrot. Daar hebben we heerlijk geluncht voordat we weer teruggingen naar onze kindjes, dus dat tentje wil ik bij dezen ook even aanraden.
