De cowboykampioen – Aura Xilonen | Boekentip

De laatste tijd schiet een boek lezen er nogal bij in. Ik ben druk, moe, afgeleid. Dan heb ik een boek nodig dat boeit. Maar dan echt. Een boek dat mijn aandacht weet vast te houden. De cowboykampioen, een spetterend debuut van Aura Xilonen kan dat. Niet alleen het ontroerende verhaal, maar met name het spectaculaire taalgebruik doet het hem. Een boek zoals ik nooit eerder heb gelezen.

Een boek kies ik veelal uit op omslag of op titel. In dit geval gaf het omslag de doorslag, om de titel zou ik boek misschien wel nooit gekozen hebben. Maar de besprekingen zijn lovend en het verschijnt veelvuldig in mijn tijdlijn. Bovendien is het uitgegeven door de Wereldbibliotheek en dat is toevallig een geweldige uitgeverij, waar ik veel voor vertaal.

De cowboykampioen - Synopsis

De 17-jarige Liborio is een tengere en schuchtere jongen die de armoede van zijn Mexicaanse familie ontvlucht. Zonder papieren komt hij terecht in een Amerikaanse stadje net aan de andere kant van de grens met Mexico. Hij krijgt een baantje in een boekhandel en leest vrijwel alle boeken in de winkel om zijn taalgebruik te cultiveren en zijn kennis te vergroten. Hij wil namelijk indruk maken op het 19-jarige meisje dat hij heeft gered toen ze op straat werd lastiggevallen. Bij die vechtpartij is hij een bokstrainer opgevallen die hem onder zijn hoede neemt en een professioneel bokser van hem wil maken. Nu zal hij eindelijk iets van zijn leven kunnen maken, verwacht Liborio, maar zo gemakkelijk gaat dat niet.

Klein hartje

Liborio heeft een hoop meegemaakt, zaken die het daglicht niet verdragen. Hoe oud hij precies is weten we niet, maar hij is door het leven gehard. Zo jong en dan al zo'n vechter. Maar hij is ook een romanticus. Hevig verliefd op Aireen, zonder te weten wat verliefd zijn precies is. Hij vecht en ontroert. Maar hij is ook behoorlijk grofgebekt. Xilonens taal is op z'n zachtst gezegd bijzonder. Een kleine greep uit het assortiment:

[...] en terwijl zij hun geweren weer pakken om hun kogels te lossen op wat daar ligt te rusten, nauwelijks meer beweegt, zet ik het op een lopen tussen de struiken door, tot ik een gat van een of ander klotedier tegenkom. Het is niet zo groot, dus ik wring me erin door mijn botten alle kanten op te draaien. Met mijn rechterhand gooi ik aarde omhoog, om het gat te dichten met mezelf erin. Ik haal diep adem en dat is de kers op mijn geïmproviseerde graf, die baarmoeder van aarde waar die teringgringo-immigrantenjagers me hopelijk niet uit aborteren.

Ik zie dat hij maar een paar tanden heeft, die als stalactieten aan zijn tandvlees hangen.

Ik word wakker van een megalithische dreun en hoor dat er buiten water neerstort, als een leger van fokking gebroken glas.

'Ja hoor,' zei ik, terwijl ik als een vleermuis aan mijn kloten hing en de honderdvijftigste buikspieroefening deed, wat van hem moest, dan zou ik een sixpack krijgen, had hij gezegd.

Volwassen

Er is veel fokking en klote en meer van zulks. Daar moet je van houden. Het lijkt mij wel leuk om een keer zo'n boek te vertalen en helemaal los te gaan met grove woorden. Zou vertaalster Lisa Thunnissen zich hebben vermaakt? Negentien was Xilonen toen ze met dit boek debuteerde. Is het dan een tienerboek? Zeker niet. Ondanks de jongerentaal vind ik een heel volwassen boek. Misschien omdat de jonge hoofdpersoon zo noodgedwongen snel volwassen is geworden. Misschien omdat het leven voor hem niet zo onbezorgd en vanzelfsprekend is. Ach, lees het gewoon en oordeel zelf. Je kunt het boek hier kopen: