Lekker lullen over Italiaans voetbal
door Miriam · 6 november 2018
Op Twitter kwam er een podcast over Italiaans voetbal voorbij, Lo stadio genaamd. Opgenomen door twee Nederlandse jongens. Dat trok mijn aandacht. Waarom deze podcast? Wat maakt Italiaans voetbal nou zo bijzonder en waarom wijden ze er een podcast aan? Ik besloot deze voetbalfanaten eens aan de tand te voelen en sprak af met Willem Haak, in Leiden. En zo kwam het dat ik op een vrijdagmiddag twee uur lang zat te 'lullen' over het fenomeen Italiaans voetbal.
Bij ons thuis gaat het regelmatig over voetbal, toch zeker wel elk weekend. Ik kan dus redelijk meekomen. Voetbal hoort bij het Italiaanse leven (of in mijn geval: bij het leven met een Italiaan) als kangoeroes bij Australië. En aangezien Ronaldo dit jaar bij Juventus speelt, worden de wedstrijden van de Serie A uitgezonden op Ziggo Sport. Italiaans voetbal is nu dus helemaal niet meer weg te denken uit casa Molini.
Aandacht
Ziggo mag elke week vier wedstrijden uitzenden. Dat betekent dat vooral de grote ploegen over het scherm rennen. We zien onze club Genoa dan ook alleen als die tegen Juventus, Milan, Inter of Roma speelt. De Italiaanse Serie A is bij de Nederlandse kijker minder populair dan ik dacht. Hij wordt ondergesneeuwd door de Engelse Premier League en de Spaanse Primera División. Willem is er daarentegen behoorlijk fan van. Zijn liefde voor Inter werd aangewakkerd in het jaar dat de nerazzurri Iandskampioen werden én de Coppa Italia én de Champions League wonnen. Hij vindt dat er te weinig aandacht wordt besteed aan Italiaans voetbal. Vandaar de podcast.
Achtergrondverhalen
Ze bespreken de wedstrijden en delen achtergrondverhalen. Zo was er in de eerste aflevering aandacht voor Davide Astori, die dit jaar veel te jong stierf omdat zijn hart het begaf.
Willem is voor Ajax en Inter, ik voor Feyenoord en natuurlijk Genoa. Ik grap dat wij het waarschijnlijk niet met elkaar kunnen vinden, maar we voeren een leuk gesprek. Over (Italiaans) voetbal blijk je uren te kunnen praten. We hebben het over de passie, de emotie, het spektakel. Over oude stadions en corruptieschandalen. Over de scheids en de trainer die altijd de zondebok zijn. Over de bomber, die met nummer 9 speelt en niet alleen altijd scoort, maar er ook nog eens gelikt uitziet. We denken met weemoed terug aan het succesvolle nationale elftal van 2006.
Italië op het veld
Zo komen we automatisch te spreken over ons favoriete land Italië. De voetbalwereld is namelijk een ware afspiegeling van de Italiaanse maatschappij: het gesjoemel, de chaos, de omkooppraktijken. Als ik Willem vraag naar de meest Italiaanse club van allemaal zegt hij verrassend genoeg Palermo. Die club heeft in één seizoen (2015-2016) wel acht verschillende trainers gehad. Net Italië die om de haverklap van regering verandert. En net als Italië is de voetbalwereld weinig vernieuwend. Hij blijft altijd bij hetzelfde traditionele liedje. Maar net als in het Italiaanse leven is er ook meer leven in het Italiaanse stadion. Meer gevoel, meer drama. De voetballers zijn mooi om naar te kijken, de supporters zijn trouw, het heeft allemaal net wat meer charme dan bijvoorbeeld een Engelse match. Ik heb dat zelf aan den lijve ondervonden toen ik naar de Genuese derby ging.
Goed, voor alle ins en outs over het Italiaanse voetbal moet je dus bij Willem en Wesley zijn. Luister naar de podcast en volg ze vooral op Twitter.
