Hallo 2018, wat gaan we doen?
door Miriam · 4 januari 2018
Was 2017 een fantastisch jaar, dan wordt 2018 nog beter. Dat was het plan. Maar het jaar begint niet zo denderend. Vermoeidheid en verkoudheid spelen me parten. Ik wil van alles, maar kan even helemaal niets. Ik heb besloten een stapje terug te doen. Even pas op de plaats. Dat vind ik verschrikkelijk en moeilijk - aard van het beestje -, maar het is even niet anders. Het batterijtje is op. Dus 2018, wat gaan we doen?
Er is nu een doel voor 2018, want een doel hebben is goed: ik wil meer balans. Tussen werk en privé, tussen thuis en buiten de deur, tussen willen en doen. Ik moet meer ontspannen en minder vaak 'ik moet' zeggen. Dat ging dus al mis. (Zie je Femke, het bewustzijn is er al!) Ik overweeg zelfs om 'op yoga te gaan'.
Werk
Ik huur vanaf nu een bureautje, bij Hashtag Workmode. Thuiswerken is handig, maar heeft ook genoeg nadelen. Altijd dat huishouden om me heen, geen aanspraak, geen lichaamsbeweging. Dit bureautje is mijn stok achter de deur, de schop onder m'n kont. Zo kom ik nog eens buiten. Zeker nu mijn partner in crime Mara een paar maanden met zwangerschapsverlof is. Of er een nieuwe boekvertaling komt weten we nog niet. Er komt in elk geval een vertaling uit die we in 2017 maakten. Die ene moeilijke, weet je nog?
Misschien ga ik wel een schrijftraining doen. En een boek schrijven. Wie weet. In elk geval hoop ik meer blogs te schrijven. Als ik ergens energie en inspiratie op de kop tik, wil ik me daarop focussen: op de dingen die ik echt leuk vind.
Privé
Ik kijk uit naar de baby'tjes die dit jaar komen. Bij Mara de tweede, bij andere goeie vrienden de eerste. Verder gaat mijn eigen oudste 'baby' naar de basisschool! Dan wordt weer alles anders. Hij is er klaar voor, ben ik dat ook?
In 2018 gaan we gelukkig ook weer op reis. Op de planning staat een weekendje Venetië met mijn lief. Het Venetiaanse carnaval staat al zo lang op mijn Italiaanse bucketlist, het mag er nu maar eens van komen. Met de paasdagen zijn we in Genua en we willen weer met een camper op pad. Waarschijnlijk wordt het Portugal, want daar ben ik vorig jaar stiekem een beetje voor gevallen.
Kortom, 2018 en ik zijn nog geen vrienden. Maar dat worden we wel, we geven het gewoon even wat tijd.