6 tips voor een lekker weekendje Milaan
door Miriam · 6 maart 2018
Mara en ik deden een weekendje Milaan. Geheel naar onze allernieuwste traditie gingen we naar de plek waar de boekvertaling waaraan we werkten zich (grotendeels) afspeelt. Milaan dus. Waar ook de schrijver van die boekvertaling woont trouwens. Het werd een heerlijk weekend. Een weekend waarin we het er even goed van namen en bijzonder goed aten. Ik geef jullie mijn beste tips.
We arriveren lekker vroeg in Milaan. Het eerste wat moet gebeuren is een cappuccino drinken en een cornetto eten. Het is eind oktober, maar we zitten buiten op het terras. De ober zegt dat hij door ons wordt verblind. 'Omdat we zo wit zijn?' Nee, hij noemt ons twee stralende sterren. Milaan is goed voor ons ego. Iets minder voor onze portemonnee: we zijn gaan zitten, en nog wel op het terras, dus we betalen de hoofdprijs (maar dat wisten we al). Gratis tip: staand aan de toog je koffie drinken.
1. Bed + art
Het buurtje rond Centraal Station is alleszins aantrekkelijk. 'Geen beste eerste indruk van de stad,' verzuchten we. Wel hebben we onze B&B in de buurt van het station, lekker centraal. We slapen bij Bed + Art, waar we niet alleen een bed hebben, maar ook heel veel kunst. De complete inrichting bestaat uit gerecyclede materialen: europallets, verkeersborden, fietswielen. Er staan planten in koffiepotjes, er hangen tafeltjes aan de muur. Elke kamer (vier stuks) is anders, in de grote gemeenschappelijke ruimte mogen jonge kunstenaars hun werk vertonen. Het idee komt van een paar bevriende architecten, die op deze manier willen strijden tegen milieuvervuiling. Je kijkt er je ogen uit. We hebben er heerlijk geslapen en ontbeten, ook niet onbelangrijk.
Bed + Art - Via Soperga 36
2. Rosticceria Giacomo
We hebben een lunchafspraak met een Milanees. Hij nodigt ons uit om naar Rosticceria Giacomo te komen. Ineens zitten we op een terras onder het loof. De stilte is oorverdovend. Zitten we echt in miljoenenstad Milaan? Eensgezind nemen we alle drie de melanzane alla parmigiana. Die Giacomo blijkt een begrip te zijn in Milaan. Hij heeft een pasticceria, een bistrot, een restaurant, een tabakszaak. De rosticceria (traiteur) is de zevende zaak van deze ondernemende man die de negentig al voorbij is. Na de lunch maken we een wandeling in de omgeving. Milaan blijft me verbazen.
Rosticceria Giacomo - Via Pasquale Sottocorno 36
3. MoMo
Mijn Milanese vriend kent de stad als zijn broekzak, hij vertelt ons alle ins en outs. Er is een hoop veranderd sinds ik er in 2005 een tijdje verbleef. De oude wijk waar we elkaar hebben ontmoet, Isola, is nu upcoming. 'Overal hipsters,' zegt hij. De volgende dag gaan we er een kijkje nemen. Ik ken het bijna niet meer terug en moet even slikken. Wat is er veel veranderd! Waar dertien jaar geleden een kebabzaak zat (waar ik vaak kwam) zit nu MoMo, een hippe bar met een gezonde en etnische uitstraling. Achterin zijn handgemaakte spulletjes uitgestald voor de verkoop. Er is veel aandacht voor Senegal, de man van de eigenaresse komt er vandaan. Je kunt er ook Senegalese gerechten krijgen. Wij nemen er ons tweede ontbijtje: cappuccino en brioche.
MoMo - Piazza Tito Minniti 5
4. El Cicinin
We zijn in de wijk Navigli en strijken neer bij El Cicinin, een niet al te groot restaurant (El Cicinin is Milanees voor 'il piccolo', het kleintje). De eigenaren zijn rasechte Milanezen, de gerechten zijn gebaseerd op de Milanese keuken. Veel rijst, pasta en vlees. Een groot krijtbord aan de muur etaleert het menu. Ik neem een koude pastasalade met burratacrème, tomaatjes en huisgemaakte pesto. Glaasje wijn erbij, smullen! We zitten weer buiten op het terras en dat voelt als een cadeautje.
El Cicinin - Via Corsico 5
5. Il cortiletto dell'alzaia 56
's Avonds keren we terug naar Navigli. Het is zo'n levendige wijk, er is zoveel keus. Een piepklein restaurantje trekt onze aandacht. Er staan een paar tafeltjes beneden en een paar op een balkonnetje. Het is voor Italiaanse begrippen nog vroeg, we hopen dat we er met z'n tweeën nog terecht kunnen. Het kan, maar vanaf negen uur is er een reservering, dan moeten we weer weg zijn. Aan het tafeltje naast ons, dat bijna tegen het onze aan staat, zit een stelletje. Ze praten een taal die we niet begrijpen. Het meisje huilt, de jongen kijkt apathisch naar zijn bord. Het is een ongemakkelijke situatie, het restaurantje is zo klein. Toch is dat wel de filosofie van het restaurant: een casa di ringhiera, een soort galerijflat met binnenplaats, waar iedereen elkaar kent en vaak samen al kletsend en drinkend de avond doorbrengt.
Maar dat terzijde. Het eten is er verrukkelijk. Het menu verandert elke week, op basis van het seizoen.
Il cortiletto dell'Alzaia 56 - Naviglio Alzaia Grande, 56
6. Cinc
En last but not least Brera, nog zo'n heerlijke wijk vol leven. Het is zondagmiddag, die avond vliegen we weer terug naar huis. We lunchen bij Cinc, buiten, met uitzicht op de kerk van San Carpoforo. Er worden gasten weggestuurd, want er is te weinig personeel. Wij hadden geluk, we waren net op tijd. Ik neem een heerlijke salade met ricotta, avocado en mango. Het leven voelt goed. Nog even ontspannen voordat we weer teruggaan naar onze hectische levens.
Cinc - Via Marco Formentini, 5
