Al 10 jaar freelance vertaler Italiaans

Vandaag ben ik jarig. Soort van. Vandaag ben ik tien jaar freelance vertaler Italiaans. Zelfstandig. Zonder baas. Zonder personeel. Op 1 september 2007 schreef ik me in bij de Kamer van Koophandel. Gewoon als Miriam Bunnik, veel inspiratie voor een pakkende naam had ik niet. Die was ook moeilijk te vinden voor het allegaartje aan diensten dat ik wilde aanbieden: tolken, vertalen, lesgeven. Interculturele communicatie en assistentie, dat soort dingen. Als het maar met Italië en Italiaans te maken had.

Wat deed ik leuke dingen in die tien jaar! In het begin had ik er een 'baantje' bij. Deeltijd op kantoor tussen de Italianen. Vast inkomen, mensen om me heen. Bij RINA had ik één bijzonder leuke collega, met wie ik uiteindelijk trouwde. Daarna werkte ik een tijd bij Eni Trading & Shipping in Amsterdam, totdat het in 2012 tijd werd voor voltijd freelancen.

Tolken, vertalen, lesgeven

Ik vertaalde prachtige boeken en allerlei officiële stukken: geboorteakten, scheidingspapieren, universitaire diploma's. Ik ging naar Tolmezzo om te tolken en twee keer naar Puglia om te helpen bij een onderhandeling. Ik kwam bij heel veel verschillende notarissen om te tolken voor Italianen die in Nederland een huis kochten. Ik gaf heel wat mensen Italiaanse les, ik gaf ook een aantal Italianen Nederlandse les. En ik schreef een boek. Ik deed - of eigenlijk doe - van alles, mijn kansen zijn gespreid. En zo verveel ik me nooit.

In mijn werk ontmoet ik een hoop (meestal leuke) mensen. Ik breng flink wat uren door met goede vriendin en co-vertaalster Mara, maar ben ook vaak alleen. Ik werk thuis. Dat heeft voor- en nadelen. Soms kom ik dagen de deur niet uit. En er is altijd wel afleiding: even snel een wasje draaien of een boodschap doen. Maar ik ben altijd op tijd op m'n werk. In die tien jaar veranderde ik trouwens vijf keer van adres.

Moederschap

In 2014 kreeg ik er nog een belangrijke 'baan' bij: ik werd moeder. Inmiddels heb ik twee prachtige zoontjes: Matteo en Nicola. Het moederschap is heerlijk, maar pittig. Niet werken is geen optie voor mij, het is een deel van wie ik ben. Ik ging van voltijd terug naar deeltijd, drie dagen per week. Mijn grootste uitdaging is nu om werk en privé zo goed mogelijk te combineren.