Pisa is veel meer dan een scheve toren

door Miriam · 24 februari 2015

Pisa kende ik eigenlijk alleen van die torre pendente. Ik wist dat er een murales van Keith Haring is en dat er vroeger een maritieme republiek Pisa bestond, die constant in gevecht was met Genua. In september 2014 was ik voor het eerst echt in Pisa. Het vliegveld was jaren geleden eens mijn tussenstop, maar nu ging ik regelrecht op de scheve toren en de murales af. En tussen de ene bezichtiging en de andere ontdekte ik dat Pisa een veel interessantere stad is dan ik altijd had gedacht.

Mijn Andrea, een ingegnere navale, wist mij te vertellen dat Pisa in die tijd, als belangrijke zeemacht, aan de zee lag. Nu niet meer, want de rivier de Arno heeft een berg puin meegevoerd dat aan de kust is neergeslagen en zo een steeds bredere kuststrook heeft gevormd.

De wonderen van Pisa

We hadden niet veel tijd en bovendien een baby bij ons, dus we besloten maar een deel te bekijken. Een rondje op het Campo dei Miracoli is dan wel het eerste wat je doet. Toch leuk om zo in levende lijven die beroemde toren te zien, die voor velen het symbool van Italië is. Omhoog konden we niet, want die klim moet je van te voren reserveren. We baanden ons een weg door de fotoknippende toeristen en deden een rondje om het baptisterium en de kathedraal. We knipten zelf ook een paar foto's en maakten een enkele Instagram. En onze eerste selfie met z’n drietjes. Het is nou eenmaal prachtig.

De ridders van Cosimo dei Medici

Op het Piazza dei Cavalieri is het lekker rustig. Gek eigenlijk, want hier staan prachtige gebouwen. Op dit plein zat vroeger de politieke macht van de Republiek Pisa. Zo zat in het Palazzo dell’Orologio de capitano del popolo, een politieke rol binnen het lokale bestuur in de middeleeuwen die er vooral voor moest zorgen dat de macht en autoriteit van de edele families in evenwicht werd gehouden ten opzichte van het volk. Later is het plein vernoemd naar de ridders van de (Sacro Militare) Ordine di Santo Stefano Papa e Martire, de (Heilige Militaire) Orde van de Heilige Stefanus Paus en Martelaar. Het was namelijk zo dat precies op de feestdag van de heilig verklaarde paus Stefanus I (2 augustus 1554) de legers van groothertog Cosimo de Medici de slag bij Montemurlo wonnen. Zij kregen ter herinnering daaraan een eigen ridderorde. Het achtpuntige kruis, ook wel bekend van de Orde van Malta, werd gekozen als symbool en prijkt op de verschillende gebouwen aan het plein, zoals op de gevel van de kerk van de Heilige Stefanus. Goed om te weten.

Een normale school?

Cosimo kreeg ook een standbeeld op het plein, pontificaal voor het Palazzo della Carovana, waar vroeger mannen werden getraind om wapens te gebruiken zodat ze in karavanen het Middellandse zeegebied konden veroveren en de rooftochten van piraten konden neerslaan.

Nu herbergt het enorme gebouw de Scuola Normale Superiore di Pisa, afgekort ook wel 'la normale' genoemd. Normale blijkt in dit geval helemaal niet 'gewoon' te betekenen, maar te zijn afgeleid van norma, voorschift. De school werd opgericht bij napoleontisch decreet, als een soort dependance van de École Normale Supérieure in Parijs en was vooral gericht op het onderwijzen van onderwijzers voor het middelbaar onderwijs (le scuole superiori). Die moesten op hun beurt weer de burgers leren hoe ze de wetten en de normen van het keizerrijk moesten gehoorzamen.

De hele wereld van Keith Haring

We hebben niet veel tijd in Pisa en ik wil per se de murales van Keith zien. Want ja, de kunst van Keith Haring... Ik kijk er elke ochtend tegenaan als ik mijn caffellatte drink uit mijn Keith Haring-mok. Ik kan er geen genoeg van krijgen. In Pisa heeft hij een complete muur beschilderd. Het kunstwerk heet Tuttomondo (De hele wereld) en stamt uit 1989. Het straatje dat ervoor langsloopt is alleen voor voetgangers en voorzien van bankjes om uit te rusten en het kunstwerk te aanschouwen. Het is er niet al te breed en ik krijg het geheel niet makkelijk gefotografeerd. In elk geval maak ik een detailplaatje van de vrouw met kind, voor mij nu even symbolisch.