Op huwelijksreis naar Tanzania en Zanzibar

Wij zijn in Afrika. Daar waar volgens westerse moeders kinderen wél honger hebben. In het decor van National Geographic en The Lion King. Negen dagen safari in Tanzania en vijf dagen tropisch eiland (Zanzibar). Onze huwelijksreis! Tja, wat verwacht je daarvan?

In Afrika is het 's avonds écht donker en overdag écht licht. Hetzelfde contrast als tussen de inheemse bevolking en de toeristen. In Afrika is het overdag écht warm en 's nachts écht koud. Wanneer wij er zijn, is het daar winter. De lokale bevolking loopt in dikke jassen, maar voor de toerist voelt het als zomer en die loopt dan ook in korte broek.

Safari

Goed, na een paar weken hard werken dus onze welverdiende vakantie. En wel in de breedste zin van het woord. De eerste dagen hoeven we helemaal niets te doen. Hotsend en klotsend  worden we rondgereden in een jeep met een dak dat omhoog kan worden geklapt, zodat we met verrekijker en/of telelens om ons heen kunnen gluren. Dit heet safari (Swahili voor reis), ook wel 'African free massage' genoemd of game drive. Game is een ander woord voor wild life, wilde dieren.

Deze onstuimige tochten brengen ons langs badende olifanten, spelende nijlpaarden, overstekende zebra's, huppelende gazellen, lonkende giraffen, kwijlende hyena's en loerende roofvogels. Langs machtige leeuwen, ondeugende apen, luie cheetahs, hanggroepbuffels en suffe gnoes. We maken zelfs nog een ballonvaart om dit alles ook van bovenaf te kunnen zien!

The big five

Dat de beesten groot zijn in Afrika moge duidelijk zijn. We hebben ons dan ook veelvuldig afgevraagd wie van hen de grote vijf moesten zijn. Het nijlpaard en de giraf horen er bijvoorbeeld niet bij, en dat zijn toch flinke jongens. Nee nee, de elite van vijf wordt voorgezeten door de leeuw, die toch lang niet zo groot is, gevolgd door de luipaard, de olifant, de neushoorn en de buffel. The big five, zo hebben we geleerd, zijn de vijf beesten die uit het oogpunt van een jager de meeste waarde hebben. De olifant om zijn slagtanden en de neushoorn om zijn neus. De luipaard omdat-ie zo verlegen is en dus zo moeilijk te vinden, de leeuw omdat hij de koning van de jungle is (ook al leven leeuwen op de savanne) en de buffel hoort er simpelweg bij vanwege zijn grootte. We hebben er vier van de vijf gespot. De neushoorn is inmiddels met name zo bijzonder, omdat er nog maar weinig van over zijn. De paar nog niet uitgestorven exemplaren bevinden zich in de Ngorogoro-krater en hebben zich niet laten zien.

The Lion King

We hebben deze vakantie nog meer geleerd. Wie was er als nou niet fan van The Lion King? Wat ik nooit heb geweten is dat het leeuwtje Simba zijn naam dankt aan het Swahili-woord voor leeuw: simba. Zo betekent pumba simpelweg everzwijn en rafiki (die gekke baboon) vriend. Net als in de film. En net als in de film is alles hier Hakuna Matata, de 'problemfree filosophy'. Het levensritme is net zo tropisch als het klimaat en onbeschoftheid en ongeduld worden niet op prijs gesteld. Waarom zou je ook? De Tanzaniaanse bevolking is vriendelijk en net zo vrolijk als hun taal. Iedereen groet je met een Jambo! en vraagt hoe het met je gaat: Habari? Swahili is onbegrijpelijk en voor mijn oren nergens aan verwant. Ik hoor een hoop labialen (lipklanken) als m, b, p. En veel oe's, o's en a's. Als taalliefhebber heb ik mijn best gedaan op simpele dingen als dankjewel (asante) en welterusten (lala salama).

Zanzibar

Om bij te komen van dit alles luieren we nog een paar dagen op Zanzibar, een eiland waar overwegend moslims wonen. Waar vrouwen gesluierd zijn of bedekt met een burka. Overal om ons heen zien we oosterse invloeden: boogramen, trappen vol schoenen, minaretten. Dit alles omdat de sultan van Oman hier lange tijd heeft vertoefd. Dat betekent dus bijna nergens alcohol te krijgen en om vijf uur 's ochtends een muezzinconcert. Bovendien zijn we met onze neus in de ramadan gevallen, dus zolang de zon schijnt probeer ik me zo veel mogelijk te bedekken en zo weinig mogelijk te eten. In het openbaar dan. Behalve op het strand dan.